„Każdy tekst literacki (jak każde dzieło sztuki) jest próbą wyrażenia jakiegoś sposobu widzenia świata – na większą czy mniejszą skalę. Może to być świat podobny do świata potocznie doświadczanego lub z nim sprzeczny, zmyślony, szyderczo go wykrzywiający lub idealizujący itp. Ukazany jest on zawsze z czyjejśpozycji, z samego środka czyjegoś losu, życia, doświadczenia, próby. Może to być doświadczenie autora lub wymyślonego przez niego bohatera, lub w ogóle bezimienne i uogólnione. A dzieje się wszystko po to, by czytelnik to jakby sprawdził – w trakcie czytania powtórzył i wypełnił autorski przekaz własną wizją, przeżyciem, doświadczeniem. Każdy tekst literacki jest bowiem potencjalną nauką widzenia świata, nauką postaw, nauką wyrazu – pod warunkiem, że nie traktujemy go wprost, ale pozwalamy, żeby oddziaływał na nas całością swojej organizacji, uruchamiającej pośrednio owo głębsze przeżycie wynikających z niej sensów". (O czytaniu, s. 15)

„Teksty składające się na ten zbiór pisane były w ciągu wielu lat. Część z nich była już publikowana. Wszystkie zostały ponownie przejrzane, z pewną dozą krytycznego dystansu poprawione, a niektóre rozszerzone. Zawierają one doświadczenie nauczyciela, badacza literatury, pośrednika między tym, co się zwykło nazywać klasyką literacką, a często niechętnie nastawionymi do czytania w ogóle współczesnymi młodymi odbiorcami. Wsród uczniów – studentów – nauczycieli…”. (O czytaniu, s. 7)

Im wszystkim dziękuję dziś za wspólne odkrywanie i przeżywanie tego, co raz utrwalone w słowach pośredniczy ponad czasami w obronie wartości takich, jak Prawda, Dobro i Piękno.
                                                                                                                      Barbara Kryda